27 Nisan 2008 Pazar

ananem canım benim ne olur çabukk iyileş...

Zaman hızla akıp geçerken farkedemiyorum aam bugün içim titredi yaa annemi çok ama çok özledim,ananem bizde kalıyo hasta çünki ve daha tedavi tam olarak başlamadı...Ben koşuşturmaca orda burda geziyorum ama yüreğim onlarda hep güülcüklerle konuşuyorum telefonda ama inşallah çabucak iyileşecek bugün Gürsoy hocalara gittik kayınvalidesi gelmiş Zeynep öğretmenn annesi öle tatlı ki maşallah öle şiirler yazmış ki kızına gurbetle ilgili sözler olnuca gözlerim doldu ve bi annenin yavrusundan uzakta olmasınn acısını hisettim ve annem uyurken beni nasıl düşünüyo die içimden geçirdim msnde bakarken içi tiriyo biliyorum iyiki Engin burda ve gözü arkada kalmıyo canım yaa o bein teselli ediyo hayat böle bize neler getireceğini bilmiyoruz bi uyuyp daha uyanmamak da var uyandığımızda bambaşka güzelliklerle karşılaşmak da hiçbiri elimizde değil hayata oyüzden gülümsemekden başaka çarem yokmuş gibi hissediyorum bu aralar... İçime pek değil hiç atmazdım ama artık uzaklığa alıştıkça bazı şeyler içime birikiyo doğal olarak ama çevremde sevidiğim arkadaşlarım var ve bein gerçekten ÖNEMSEYEN,ANLAYAN..şükürler olsun ki bu okuldayım okulumu seviyorum...

Hiç yorum yok: