14/03/2008 Demirciler ilköğretimdeki son günüm...Yavrucaklarımdan ayrılcağım için belli etmesemde içim buruk ama çok değil çünkü onları görebilme ve takip edebilme imkanımın oluşu buna sebep.Onları çok özlicem ve çok şey öğrendim her birinden ayrı ayrı...Bi çoğu belki unutcak ama önemli olan benim ismimi hatırladıklarında yüzlerinde bir gülümseme belirmesi ve ''çok şey paylaşmıştık bizlere bişeyler öğretmişti o öğretmen ''sözleri bana yeter; her zaman o okul benim için heyecan,zorluklar,mutluluk hemde çok sevilmenin getirdiği,yüzlerde gülümseme ve öğretmenlerin pozitif bakış açıları,öğrencilerinde masum ve içten tavırlar...İşte bunlar aklıma şimdilik gelenler..Neyse yeter bu kadar duygusal mod:) işte voleybol oynarken Canan'dan kareler...(süpersin bu arada Canan çok güzel yakalamışsın)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder